De kracht van muziek

Mijn naam is Daphne en muziek heeft altijd een grote plaats ingenomen in ons gezin. Er stond bij ons altijd muziek op. Niemand van ons kan echt goed een instrument bespelen. Mijn vader pingelt een beetje op de gitaar. Ik vond het als kind altijd geweldig als hij op de gitaar aan het pingelen was. Het liefst kroop ik dan in zijn gitaar. Mijn moeder is van het zingen. Zij doet aan barbershopzingen (4-stemmig-acapella). Zij zingt altijd de hoogste partij. Met oefenen geen gehoor, maar als het koor compleet is klinkt het fantastisch. 

Muziek is er met de paplepel ingegoten!

Ik vind zingen ook superleuk, maar dan wel thuis, daar kan ik tenminste ongegeneerd lekker vals zingen, want geloof mij... een carrièreswitch op dat vlak zit er echt niet in 🙂. Het gaat bij mij ook heel vaak onbewust. Iemand hoeft maar iets te zeggen waar ik een liedje aan kan koppelen en dan is het raak. Als er wordt gezegd: "Doe eens ff rustig aan", dan zit ik de hele dag met het nummer Easy van Lionel Richie in mijn hoofd. Ik krijg op het werk wel eens een e-mail met de songtekst van het liedje die ik op dat moment zing, in de hoop dat ik ook eens verder kom dan alleen de eerste zin van het liedje.

De stap naar de gitaar

Ik heb altijd wel de wens gehad om gitaar te spelen. Het leek mij gewoon supervet om het te kunnen. Het brengt gewoon sfeer en gezelligheid. Ik weet eigenlijk niet waarom het er nooit van gekomen is. Ik denk dat ik altijd te druk bezig was met voetballen. Op den duur kwam ik op een leeftijd dat ik dacht 'Nu hoef ik het niet meer te proberen. Het wordt op deze leeftijd nooit meer zo goed als wanneer ik als kind zou zijn begonnen'. Drie jaar terug heb ik toch de stoute schoenen aangetrokken en ben ik dus bij Gitaarlesvankoen terechtgekomen en heb ik mijn eerste gitaar gekocht, een Fender CD60. 

Eerst de basis maar eens geleerd. De eerste keer snaren vervangen was een grote uitdaging. Er knapte direct een nieuwe gitaarsnaar tijdens het spannen. #blunder

Als ik het liedje dan ook maar een beetje op de gitaar kan spelen, probeer ik direct mee te zingen. Ik merk dan echter dat er vaak kortsluiting plaatsvindt en spontaan een ander slagje ga spelen. Ik raak dan dus met recht van slag. Nu ben ik erachter dat ik eerst het gitaarwerk moet automatiseren, alvorens mijn stem erbij te gebruiken. Dat werkt echt beter. Vorig jaar heb ik mijn gitaar een keer meegenomen naar het werk. 's Middags moest ik hem namelijk wegbrengen voor een beurtje, dus kon ik meteen door. "Speel eens een stukje", zei een collega. Ik haalde de gitaar uit de hoes en begon 'I follow rivers' te spelen.' "Je kan het echt!", zei ze. Jazeker! Al snel kwamen er een aantal collega’s omheen staan. Superleuk.

Muziek, de kracht van verbinding

In het begin van het hele coronagebeuren werd duidelijk hoe sterk muziek kan verbinden. Denk aan de beelden uit Italië met hele balkonconcerten, of de optredens op het grasveld voor een bejaardentehuis. Maar ook concerten waar tienduizenden mensen op afkomen met 1 doel: genieten van muziek. Een heel stadion dat dan een liedje meezingt. Ik krijg daar echt kippenvel van. Muziek verbindt écht. Hoe mooi is het dat ik daar tegenwoordig ook een bijdrage aan kan leveren met mijn gitaartje. Mijn gitaarspel klinkt weliswaar niet als dat van Santana, maar who cares…. Het is gewoon supervet om muziek te maken, al helemaal als dat met anderen is. 

Drie jaar terug ben ik voor het eerst naar het kampvuurevent geweest. Dat was echt tof. Ik had mij voorgenomen om voor het eerst sinds 25 jaar in een tentje te gaan slapen voor de full-experience. Kamperen is namelijk niet zo mijn ding. De slechte weersvoorspelling was een goed excuus om de Volvo station van mijn bonusvader mee te nemen. Ik de tuinkussens achterin geknald en heerlijk in de achterbak geslapen. Ik kan je vertellen… dat is best voor herhaling vatbaar. Ik kijk nog steeds met veel plezier terug op dat weekend. Datzelfde geldt voor de workshops. Het brengt gewoon een gevoel van saamhorigheid.

Ik bedenk mij net dat ik straks wel eindelijk een excuus heb om als dertiger naar een concert van K3 te gaan  

Inmiddels ben ik zwanger en ben ik begonnen met de muzikale opvoeding van de kleine man. Lekker een muziek-dvd’tje op. Misschien pakt hij er al wat van mee. Ik zal mijn gitaarrepertoire de komende tijd wel moeten uitbreiden met kinderliedjes. Ik zie ons straks al op de bank zitten, samen genieten van de muziek. Hopelijk werkt mijn liefde voor muziek aanstekelijk en kan hij er later net zo van genieten als ik. En nee... ik ga mijn zoontje geen Fender noemen 🙂

Muzikale groet van Daphne

Spreekt jou het verhaal van Daphne aan? Plaats dan hieronder een reactie!

Je kunt vandaag al starten met de gratis 7 daagse gitaarcursus.