Online gitaarles ervaring: Het moest er een keer van komen

Ik ben Peter en rond mijn 16e jaar denk ik (inmiddels 68) kocht ik mijn eerste gitaar, een Spaanse. Niet dat ik zo graag gitaar wilde spelen, maar je hebt een vriendje met een gitaar en wat is er nu leuker dan met z’n tweeën te spelen. Ik had geen idee hoe dat zat met akkoorden e.d., kon ook geen muziek lezen, maar van dat vriendje leerde ik dus de basis. 

Op mijn eerstvolgende verjaardag vroeg ik een songbook van de Beatles, de ‘guitar edition’, want dat waren toch wel simpele nummers. Niet dus. Maar er stonden zeer veel gitaarakkoorden in die ik vervolgens allemaal in een logische volgorde in een schrift noteerde. Vreemd genoeg zijn dat songbook en het schrift in al die jaren nooit verloren gegaan.

Mijn eerste gitaar ging kapot

Na wat liedjes geoefend te hebben, ging de gitaar mee op schoolreis naar London. Op het dek van de boot is daar veel gebruik van gemaakt. Een hoop lol dus, maar daar kwam helaas een einde aan toen de gitaar is de volgende busreis uit het bagagerek viel. Een enorme scheur aan de zijkant was het gevolg. Thuis amateuristisch gelijmd, maar er was geen redden meer aan.
Sparen dus voor een andere en dat werd een DIA F-325 western gitaar, een Japanse namaak van de Gibson Dove. Lijkt er als 2 druppels water op. Ik heb beide gitaren nog steeds. Wellicht laat ik de DIA in de toekomst herstellen 😉

Maar de wegen van mijn vriend en mij scheidden zich door naar verschillende scholen te gaan en de klad kwam in het gitaar spelen. Die periode duurde bijna 50 jaar!

Een mooie herinnering: Mijn allereerste (en mijn laatste bandje) met 5 knoeiers: ik op gitaar met 4 schoolvrienden op drum, piano en ook gitaar. Veel lol, weinig zuivere noten en een groot gebrek aan kennis.

Gitaar spelen: Ik pakte de draad weer op

Na mijn pensionering ben ik uiteindelijk toch weer gestart met het spelen. Mijn vrouw gaf mij het zetje daartoe, maar ik wilde geen vaste tijden waarop ik naar lessen moet, maar de tijd aan mijzelf houden.
Dus op internet naar andere mogelijkheden gezocht en uiteindelijk bij Koen terecht gekomen. Omdat ik niet wist of ik het nog wel leuk zou vinden (en of ik niet te oud was), leek mij dit de beste manier om te starten en in januari 2017 heb ik mij aangemeld. En daar heb ik geen seconde spijt van gehad.

Mijn DIA gitaar heeft een erg smalle hals. Misschien toentertijd wel goed, maar met iets dikkere vingers is die lastig te bespelen. Op de site van Koen werd advies gegeven richting de Fender CD-60 en die heb ik dan ook gekocht.
Uiteraard met de basiscursus gestart en ik kreeg veel plezier in het spelen. Dat minimale kwartiertje per dag werd al gauw 1 a 1,5 uur en soms langer.

Het gitaar spelen zat nog in mijn systeem

Ik ben nu ongeveer 2,5 jaar bezig en het plezier in het spelen wordt alleen maar groter. Kennelijk zaten de akkoorden van vroeger nog in mijn systeem, wat het wel makkelijker maakt. Hierdoor heb ik misschien ook wat minder moeite met de barré-akkoorden. Dat wil niet zeggen dat het altijd goed gaat, maar ik loop er niet voor weg.
Ik heb de tokkelcursus inmiddels ook gedaan tot groot genoegen van mijn kleinkinderen (2 en 5 jaar) die ademloos toekijken. Of dat van schrik of van bewondering is, weet ik niet.
Omdat ik het tokkelen goed wilde doen, heb ik een ander gitaar gekocht met een iets bredere hals (1,8 inch t.o.v. ongeveer 1,72), een Seagull S6 Original. Slecht een paar mm breder, maar om mee te spelen een wereld van verschil. Mijn vingers zijn lang genoeg om met een iets bredere hals te spelen.

Stevie Ray Vaughn, Gary Moore en Peter Green zijn mijn gitaarhelden

Elektrisch gitaar spelen was de volgende stap!

Maar je wilt verder en begin 2019 heb ik een elektrische gitaar gekocht, een Epiphone Dot E-335 met daarbij een Boss Katana 50 versterker. En dus ook gestart met de cursus Elektrische gitaar. Met name de powerakkoorden spelen eenvoudiger en door deze cursus ben ik vreemd genoeg ook weer beter op mijn akoestische gitaar gaan spelen. Maar dat kan ook ervaring zijn. De zomer is in aantocht en dat betekent vaak minder tijd voor de gitaar, maar ik probeer toch zoveel mogelijk te spelen en akoestisch en elektrisch af te wisselen.

Opa ook gitaar spelen

Toen mijn kleinzoon bij zijn vader in de auto zat en op de radio Under the bridge van Red Hot Chili Peppers hoorde, riep hij direct: “Opa ook spelen… op zitaar” (de G is nog wat lastig…). Niet dat het zo was, maar toen hij bij ons logeerde, werd ik al vroeg in de ochtend naar de kamer mee gesleurd waar de gitaren staan en moesten wij spelen.
Hier het resultaat van het oefenen en het meespelen op mijn eerste Spaanse gitaar met nog een enkele snaar:

Dit laat ik nooit meer los! Gitaar spelen hoort bij mijn leven.

Door de lessen van Koen ben ik wel gemotiveerd om het spelen op de gitaar verder te ontwikkelen en het heeft mij zeker een hoop plezier gegeven. En niet alleen mij, maar ook mijn kleinzoon van 2 heeft plezier met gitaar spelen. Hij ramt er lustig op los op mijn eerste Spaanse gitaar als ik aan het spelen ben en neemt vaak zelf het initiatief om naar de kamer te gaan waar de gitaren staan. Het virus heeft ook hem te pakken. Het zou fantastisch zijn om ooit samen met hem op mijn toekomstige Martin gitaar de blues te spelen!

Muzikale groet van Peter

Spreekt jou het verhaal van Peter aan? Plaats dan hieronder een reactie!

Je kunt vandaag al starten met de gratis 7 daagse gitaarcursus.